کم تحرکی احتمال ابتلا به زوال عقل را افزایش میدهد
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۴۵۰۹۰
میثم پورغلامی مرکه در گفت و گو با اشاره به اینکه بیرون آمدن از رختخواب در بیشتر روزها میتواند ناخوشایند به نظر برسد، اظهار کرد: مغز انسان بی تحرکی را به رفتارهای پویاتر ترجیح میدهد.
وی ادامه داد: هر چه زمان بیشتری را صرف بی تحرکی کنید، مغز تلاش بیشتری میکند تا در همین وضعیت باقی بماند.
به گفته عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، اگرچه بسیاری از افراد به سلامت مغز خود فکر نمیکنند اما، حقیقت این است که سلامت مغز به دلیل کم تحرکی میتواند آسیب ببیند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پورغلامی خاطرنشان کرد: به رغم اینکه زوال عقل و سایر مشکلات حافظه به شدت با عوامل ژنتیکی مرتبط هستند، ولی مطالعات نشان داده اند ورزش نکردن میتواند تأثیر مشابهی داشته باشد.
ورزش نکردن خطر زوال عقل را افزایش میدهد
عضو هیئت علمی دانشگاه گفت: ورزش نکردن خطر ابتلاء به زوال عقل را افزایش میدهد.
وی توضیح داد: بخشی از مغز که در ساختن خاطرات جدید نقش دارد با کم تحرکی نازک میشود و همین مسئله، در دراز مدت باعث ناتوانی در به خاطر سپردن خاطرات و تغییرات خلق و خو میشود که تنها راه حل این مشکل، افزایش فعالیت بدنی است.
پورغلامی افزود: مجموعه شواهد نشان میدهد بی تحرکی با سطوح بالاتر استرس مرتبط است.
عضو هیئت علمی دانشگاه با اشاره به این که یکی از دلایل اصلی بی تحرکی و استرس استفاده زیاد از فناوری است توضیح داد: به طور متوسط، افراد کم تحرک زمان بیشتری را در مقابل نمایشگرها میگذرانند و این میتواند باعث ایجاد اعتیاد شود که برای همه افراد یک احساس استرس ایجاد میکند علاوه بر این، ضعف بدن بر سلامت روان فشار وارد میکند و همانطور که شروع به احساس ضعف میکنید، کنترل کمتری بر زندگی و اعمال خود احساس میکنید بنابراین، میزان استرس افزایش مییابد.
وی توصیه کرد: اگر به دلیل افزایش بی تحرکی در زندگی دچار استرس میشوید باید شروع به فعالیت کنید زیرا بخش اصلی که تحت تأثیر بی تحرکی قرار میگیرد، سلامت روان است.
بی تحرکی افسردگی و اضطراب را افزایش میدهد
به گفته پورغلامی، هنگامی که بی تحرک میشوید، احتمال اینکه افسردگی یا اضطراب را تجربه کنید بسیار بیشتر است.
وی با اشاره به اینکه هورمونها نقش اساسی در در تعادل خلق و خو دارند خاطرنشان کرد: هورمون اولیه درگیر در این فرآیند سروتونین است و هنگامی که ترشح نمیشود، منجر به افسردگی و اضطراب میشود بنابراین وقتی تمام روز را دراز میکشید، احتمال ترشح سروتونین در مغز کاهش مییابد.
این متخصص روانپزشکی ادامه داد: هنگامی که غیر فعال هستید، مغز سروتونین ترشح نمیکند بنابراین، افسرده میشوید و هنگامی که افراد احساس اضطراب یا افسردگی میکنند کمتر به فعالیت بدنی میپردازند زیرا قدرت انجام این کار را پیدا نمیکنند و این یک چرخه معیوب ایجاد میکند که تنها با فعالیت بدنی میتوان آن را تغییر داد.
پورغلامی با اشاره به این موضوع که محققان پیش بینی میکنند که با افزایش پشت میز نشینی، عدم تحرک کافی، استفاده از برنامههای سرگرمی و عدم تفکر روزانه، دیابت و فشارخون در جامعه شهر نشین زمینه ابتلاء به آلزایمر نیز فراهم شود.
وی با بیان اینکه آلزایمر یک پدیده چند وجهی و چند عاملی است ادامه داد: بر همین اساس شاید به تنهایی نتوان به یک علت اشاره کرد بلکه فاکتورهای متعددی از جمله بالا رفتن سن، دیابت، افزایش چربی خون و بیماریهای عصبی و مسئله وراثت، در ابتلاء به بیماری آلزایمر مؤثر هستند.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در خاتمه هشدار داد: پیش بینی میشود با افزایش پشت میز نشینی، عدم تحرک کافی، استفاده از برنامههای سرگرمی و عدم تفکر روزانه، دیابت و فشارخون در جامعه شهر نشین، باید برای پیشگیری از آلزایمر در آینده نزدیک کاری کرد.
منبع: خبرگزاری مهرمنبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: مغز انسان افسردگی آلزایمر اضطراب چاقی افزایش می دهد علمی دانشگاه بی تحرکی زوال عقل کم تحرک بی تحرک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۴۵۰۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تاثیر آفتکشها بر افزایش احتمال پارکینسون
ایتنا - مدتهاست که مشخص شده است که قرار گرفتن در معرض آفتکشهای کشاورزی میتواند تا حد زیادی احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد.
تحقیقات جدید ژنتیکی، اکنون افرادی را که ممکن است آسیبپذیرتر باشند را نشان میدهد. تیمی در دانشگاه کالیفرنیا، اطلاعات ژنتیکی 800 بیمار پارکینسونی را که در مرکز کشاورزی آن ایالت، زندگی و کار میکنند، بررسی کردند.
محققان در انتشار خبری خاطرنشان کردند که بسیاری از این افراد حداقل یک دهه قبل از ابتلا به این بیماری در معرض 10 آفت کش مورد استفاده در محصولات پنبه قرار داشتند و برخی از بیماران تا سال 1974 در معرض این بیماری قرار داشتند.
آنها انواع ژنهای مرتبط با لیزوزومها، بخشهایی از سلولها که ضایعات سلولی را تجزیه میکنند، تقویت کردند. گروهی به سرپرستی دکتر برنت فوگل، استاد نورولوژی و ژنتیک انسانی توضیح دادند که اختلال در عملکرد لیزوزومی مدتهاست با پیدایش پارکینسون مرتبط است. این مطالعه نشان داد که انواع فرآیندهای لیزوزومی در بیمارانی که مدت طولانی در معرض آفتکشها قرار داشتند "غنی" شد.
این یافتهها در 25 آوریل در مجله NPJ Parkinson’s Disease منتشر شد.
به نظر میرسد که این گونههای ژنی با عملکرد مناسب پروتئین تداخل داشته باشند. به گفته محققان، این نشان میدهد که دفع نابهنجار متابولیتها در سلول میتواند یکی از دلایل زمینهای پارکینسون باشد که در کنار قرار گرفتن در معرض مزمن با آفتکشها رخ میدهد.
همانطور که ترکیبات سمی - از جمله پروتئینی به نام آلفا سینوکلئین، که مدتهاست با پارکینسون مرتبط است - در سلولهای مغز ساخته میشوند و میتوانند اجسام لویی در بافتها را تشکیل دهند. محققان خاطرنشان کردند که تجمع اجسام لوی یکی از مشخصههای پارکینسون در مغز است.
فوگل گفت:« این مطالعه از این فرضیه حمایت میکند که استعداد ژنتیکی ناشی از تغییرات جزئی در ژنهایی است که با عملکرد لیزوزومی مرتبط هستند. به صورت روزانه، این گونهها تاثیر زیادی ندارند. اما تحت استرس مناسب، مانند قرار گرفتن در معرض برخی آفتکشها، ممکن است از بین بروند و به مرور زمان منجر به توسعه بیماری پارکینسون شود که به آن تعامل ژن-محیط میگویند.»
آیا میتواند گونههای ژنی دیگری وجود داشته باشد که افراد را مستعد خطر کند و در مسیرهای عصبی دیگر عمل کند؟ دکتر کیمبرلی پاول، سرپرست تیم تحقیق، گفت که این بسیار ممکن است. پاول، استادیار عصب شناسی در UCLA گفت: «این بیماران به نوعی مستعد بودند و اگر بتوانیم بفهمیم که چرا آنها مستعد هستند، شاید بتوانیم در این مسیرها عمل کنیم.»
فوگل گفت: «دادههایی برای بسیاری از اختلالات رایج وجود دارد که نشان میدهد تأثیرات محیطی بر توسعه این بیماریها تأثیر میگذارد، اما ما هنوز راه خوبی برای اندازهگیری این تأثیر یا تعیین اینکه چه کسی بهطور خاص در معرض خطر است، نداریم. این یک گام رو به جلو در این مسیر است.»